Ilarrak milaka errezetatan presta daitezke, garnizio bereizgarriez haraindi.

Ilar freskoak sasoiko produktuak dira, udaberrikoak, hain zuzen, garai horretan kimatzen baitira. Gastronomoek asko preziatzen dituzte, jaki oso atsegina izateaz gain, samurrak eta melengak baitira eta freskotasun paregabea baitute. Urte osoan zehar jan daitezke, izoztuta, kontserban edo ontziratuta, eta, izan ere, ilarrak lortzeko modu onak dira berriz ere fresko lor ditzakegun arte. Plater asko presta daitezke ilarrekin, garnizio tipikoez haraindi.

Ilarrak milaka modutara presta daitezke sukaldean, nahiz eta zenbaitetan irizpide argirik gabe eransten diren eta helburu estetikoa baino ez duten: kolorea ematea. Hala ere, errezeta asko presta daitezke lekale zaporetsu hauekin, eta emaitzak ezin hobeak dira. Paella-plateretan, haragi edo hegazti gisatuetan edota arrainarekin batera saltsa berdetan, haien rola kolore-kontrastea sortzea da batez ere. Alabaina, aukera gehiago daude.

Aukera asko sukaldean

Produktuari tratamendu indibidualizatua ematen bazaio, plater bikainak lor daitezke. Horietako zenbait oso tipikoak dira, hala nola ilarrak urdaiazpikoarekin edo hirugiharrarekin. Oso erraz prestatzen dira, ilar freskoak zein kontserbakoak izan; izan ere, tipula eta baratxuria eta urdaiazpiko ondu edo hirugihar zatiak frijitu baino ez da egin behar. Behin olio errea prestatuta, ilarrak botatzen dira (freskoak edo izoztuak) eta une batzuez eragin. Gero, estali, eta bi minutuz kozinatzen dira (izoztuak badira, lauzpabost minutuz). Sutik ateratzean, kontsumitzeko prest egongo dira. Plater hori bera saltsa batekin lagun daiteke: olio errea irin, ardo zuri eta barazki-saldarekin loditu, saltsa melenga eta arina lortzeko.

Ilar-zopa ere egin daiteke. 500 gramo ilar 4-5 minutuz egosi litro eta erdi uretan, bi baratxuri-ale zuritu eta zatiturekin batera. Behin egosita, gatz-puntua bota, oliba-olioa erantsi eta irabiagailuarekin txikitu. Ondoren, txinotik eta sareta-iragazkitik pasatuko ditugu. Ilar-salda ahate-urdaiazpikozko zatitxo salteatuekin eta ogi-txigorkiekin lagun daiteke.

Ilarrak kontsumitzeko beste modu bat haragi, hegazti edo arrozen garniziorako erabiltzea da. Kasu horietan, kontuan hartu behar dugu ez direla apaingarri soilak eta rol kromatikoa baino gehiago dutela, eta, hortaz, haien samurtasunaren eta egoste-puntuaren arabera tratatu behar direla.

Egoste-puntua

Ilarren egoste-denbora bi eta bost minutu bitartekoa da gehienez ere. Horrenbestez, gisatuetan azken unean erantsiko ditugu, azken irakinaldian zehar, alegia. Gisatutik bereizita zerbitzatuko baditugu, estilo ingelesean egosiko ditugu: eltze batean, ur irakinetan eta gatz pixka batekin.

Urak berriz irakiten duenean, ilar freskoak bi minutuz utziko ditugu, eta izoztuak bost eta zortzi minutu bitartean, kopuruaren arabera. Behin egosita, ura kendu eta izotzarekin hoztutako uretan freskatuko ditugu, haien kolore berde bereizgarria “finkatzeko”. Oliba-olio birjina pixka batekin ondu daitezke.